Kan het nog gekker?
25-10-2015Je zal maar op een zondagmorgen lekker lopen te wandelen in een bos. Plotseling raak je verzeild in een doolhof van lintjes en loop je op een parcours van een regionale veldrit. Op het parcours is de wedstrijd van de mannen van om en nabij de midlifecrisis leeftijd. Dus ach je blijft even staan kijken naar de hijgende en puffende mannen die allemaal denken dat ze de verbeterde versie van Lars van der Haar of Sven Nys zijn.
Ach als wandelaar denk je respect voor de mannen die zo hun zondagmorgen doorbrengen. Echter de wandelaar schrikt want plots hoort hij vloekende, scheldende wielrenners voorbij komen. Vaders die kort ervoor hun kinderen die bij de jeugd mee reden aanspraken op hun gedrag. Hun kroost vertelden dat je fair en sportief moest zijn. Deze met een dalende testosteron spiegel (een euvel van de leeftijd) zouden eigenlijk beter moeten weten en zich niet meer zo druk moeten maken om futuliteiten. Je zou denken dat ze dit voor hun plezier deden en niet voor de competitie. Weer stellen de masters (uitzonderingen daargelaten) zoals ze graag genoemd worden mij teleur.
